Η Ιθάκη..
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις ..
(γιατί σκοπός είναι το ταξίδι ..)
Κι αν πτωχική την βρεις,η Ιθάκη δεν σε γέλασε..
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν .. (Κ.Π.Καβάφης-1863-1933) ο Αλεξανδρινός!
Το κόκκινο τρένο των Χριστουγέννων στην πιο μαγευτική διαδρομή των χιονισμένων Άλπεων
Το τρένο που περνά από 55 τούνελ και 196 γέφυρες μέσα στις χιονισμένες Άλπεις.
Στη λευκή πανδαισία των Άλπεων, μια κόκκινη γραμμή προσθέτει μια διαφορετική χρωματική πινελιά. Είναι τα βαγόνια του τρένου Bernina Express που «σπάνε» τη χρωματική ομοιομορφία του εκθαμβωτικού αλπικού τοπίου της Ελβετίας.
Το τρένο φωτογραφήθηκε στη γέφυρα που περνά πάνω από τον ποταμό Landwasser, στην περιοχή Filisur.
Το τρένο φωτογραφήθηκε στη γέφυρα που περνά πάνω από τον ποταμό Landwasser, στην περιοχή Filisur.
Το Bernina Express, που συνδέει την περιοχή Chur στην ανατολική Ελβετία με το Tirano της βόρειας Ιταλίας και θεωρείται η υψηλότερη σιδηροδρομική γραμμή των Άλπεων. Το υψηλότερο σημείο της είναι στο σταθμό Ospizio Bernina, σε ύψος άνω των 2 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι Ιταλοί φωτογράφοι Marco Bottigelli και Francesco Vaninetti ταξίδεψαν με το Bernina Express και φωτογράφισαν τόσο το ίδιο όσο και την εκπληκτική θέα.
«Δεν έχω δει ποτέ ξανά τέτοια θέα όπως από αυτό το τρένο, το ταξίδι του είναι θεαματικό», λέει ο Marco, προσθέτοντας πως το αγαπημένο τους σημείο ήταν αυτό το πέρασμα πάνω από τον ποταμό Landwasser.
«Δεν έχω δει ποτέ ξανά τέτοια θέα όπως από αυτό το τρένο, το ταξίδι του είναι θεαματικό»
«Το τρένο βγαίνει από το τούνελ και περνά κατευθείαν σε τοξωτή γέφυρα σε ύψος 65 μέτρων. Το λαμπερό κόκκινο χρώμα του τρένου ξεχωρίζει ανάμεσα στο ολόλευκο χιόνι και το μπλε του ουρανού». Ο Marco και ο Francescoαφιέρωσαν μία ημέρα ταξιδεύοντας με το τρένο αυτό που περνά από 55 τούνελ και διασχίζει 196 γέφυρες.
«Την προηγούμενη ημέρα είχε χιονίσει πολύ, ήταν ένα θαυμάσιο χειμωνιάτικο τοπίο, σαν να είμαστε μέσα σε παραμύθι». Η γραμμή Berninaκατασκευάστηκε μεταξύ 1908 και 1910 και λειτούργησε ανεξάρτητα μέχρι τη δεκαετία του ’40, οπότε αγοράστηκε από την ελβετική Rhaetian Railway. «Ήμαστε πολύ τυχεροί που φωτογραφίσαμε εκείνη την ημέρα με φόντο το χιονισμένο τοπίο καθώς αυτό γίνεται ολοένα και πιο σπάνιο χρόνο με το χρόνο. Οι ντόπιοι πιστεύουν πως οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Ελπίζω οι φωτογραφίες αυτές να αφυπνίσουν και να αναληφθεί δράση για να προστατευτεί η ομορφιά του πλανήτη μας», κατέληξε.
Ο Οδοντωτός Σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων και η μοναδική διαδρομή του μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού αποτελούν ένα από τα ωραιότερα φυσικά αξιοθέατα της χώρας μας. Έχει χαρακτηρισθεί η θεαματικότερη σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων.
Το τοπίο στο βόρειο τμήμα της Πελοποννήσου χαρακτηρίζεται από κροκαλοπαγές τείχος που αυλακώνεται από παράλληλες χαράδρες ξεκινώντας από τα εσωτερικά υψίπεδα και φτάνουν λίγα χιλιόμετρα πριν το επίπεδο της θάλασσας. Σ΄ αυτό το κροκαλοπαγές τείχος είναι σκαμμένο το φαράγγι του Βουραϊκού.
Το όνομα του φαραγγιού μνημονεύει τη Βούρα, σημαντική πόλη της αρχαιότητας, που πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Αχαϊκής Συμπολιτείας.
Στα κάθετα τοιχώματα του φαραγγιού διασώζονται πολύ ενδιαφέρουσες και σπάνιες φυτοκοινωνίες μοναδικών ειδών, χαρακτηριστικές των βραχωδών βιότοπων της ανατολικής Μεσογείου, όπως η καμπανούλα των βράχων Campanula versicolor, το αρωματικό Teucrium pollium και η μικρή φτέρη Ceterach officinarum.
Με αφετηρία το Μέγα Σπήλαιο κατηφορίζουμε στο φαράγγι του Βουραϊκού
Άποψη της Ζαχλωρούς κατηφορίζοντας προς το φαράγγι
Ο σταθμός «Μέγα Σπήλαιον» του Οδοντωτού Σιδηρόδρομου στη Ζαχλωρού
Ο Βουραϊκός ποταμός πηγάζει στο Χελμό, κοντά στο χωριό Πριόλιθος και χύνεται στο Διακοπτό. Έχει μήκος 40 χλμ., από τα οποία τα μισά βρίσκονται μέσα στο φαράγγι. Το ποτάμι μεταμορφώνεται ανάλογα με την εποχή και την ώρα.
Οι χαρακτηριστικές ράγες του Οδοντωτού Σιδηρόδρομου
Ήρεμο και γλυκό, καθαρό και γάργαρο, είναι η γαλήνια συντροφιά του πεζοπόρου. Αγριεμένο και βίαιο, θορυβώδες και τρομακτικό, προκαλεί το φόβο και το δέος. Νομίζεις πως θα τα σαρώσει όλα και θα τα παρασύρει μέχρι τη θάλασσα. Αξίζει να κάνεις το ταξίδι και τις τέσσερις εποχές. Η κάθε μία έχει κι άλλη χάρη.
Τα ορμητικά νερά του Βουραϊκού ποταμού
Το πιο αξιομνημόνευτο στοιχείο του φαραγγιού είναι το μικρό τρενάκι που το διασχίζει απ’ άκρη σ’ άκρη. Την κατασκευή του αποφάσισε ο Χαρίλαος Τρικούπης το 1889 στο πλαίσιο ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου για την σιδηροδρομική σύνδεση όλης της Ελλάδας. Στην κατασκευή γραμμών συνέβαλαν Γαλλικές εμπειρίες και Ιταλοί τεχνίτες μιας κι είχαν εμπειρία σε ανάλογα έργα στις Άλπεις. Το έργο κατασκευής του Οδοντωτού πήρε τέλος το 1895 και στις 10 Μαρτίου του 1896 πραγματοποιήθηκε το πρώτο δρομολόγιο με τη συμμετοχή μάλιστα του τότε Βασιλιά Γεωργίου Α’. Η πρώτη μηχανή ήταν ατμοκίνητη και σε κάθε στάση υπήρχαν υδατόπυργοι για την αναπλήρωση νερού.
Το Διακοπτό απέχει από τα Καλάβρυτα 22 χλμ., η διαδρομή διαρκεί 1 ώρα και η ταχύτητα του συρμού κυμαίνεται από 30 έως 40 χλμ/ώρα στην απλή γραμμή και 6 έως 15 στα δόντια. Η μεγάλη κλίση της γραμμής (που φτάνει έως και 145%) δεν επιτρέπει την κυκλοφορία ενός συμβολικού συρμού, γι’ αυτό ανάμεσα στις σιδηροτροχιές τοποθετήθηκε ένας οδοντωτός άξονας (σε τρία τμήματα συνολικού μήκους 3,5 χλμ.), που επιτρέπει με τη λειτουργία ενός μηχανισμού, να ανέβει από το επίπεδο της θάλασσας στο σταθμό των Καλαβρύτων με υψόμετρο 750 μ.
Έχει το μικρότερο μήκος σε πλάτος γραμμών στην Ευρώπη (0,75 μ.). Πληροφορίες για δρομολόγια και τιμές στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πελατών ΟΣΕ 1110.
Το φαράγγι του Βουραϊκού με τη βοήθεια του τρένου είναι φιλικό και για τους πεζοπόρους. Η σιδηροδρομική γραμμή εκτός από την κίνηση του τρένου είναι παράλληλα και ένα μονοπάτι που πάνω του κάθε χρόνο πεζοπόροι από όλη την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, κάνοντας αυτή την μοναδική διαδρομή χαίρονται τη φύση και το ποτάμι και βρίσκονται σε πολύ στενή επαφή με όλη αυτή την πανέμορφη περιοχή.
Χάρτης της διαδρομής
Μεγάλη προσοχή χρειάζεται κατά τις διελεύσεις των συρμών και ειδικότερα μέσα στα τούνελ αλλά και σε κάποια σημεία που η διαδρομή είναι εξαιρετικά στενή.
Κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου διοργανώνεται από το Σύλλογο Ορειβασίας και Χιονοδρομίας Καλαβρύτων το Πανελλήνιο Πέρασμα με τη συμμετοχή εκατοντάδων ορειβατών και πεζοπόρων.
Εκεί που η λακωνική γη συναντά το εκτυφλωτικό γαλάζιο της θάλασσας και ο ευεργετικός ήλιος αντανακλάται σε κάθε πέτρα και κάθε βράχο, εκεί χτυπά η καρδιά της Λακωνικής Μάνης, της λεγόμενης και Μέσα Μάνης.
Σε απόσταση περίπου πέντε χιλιομέτρων από την Αρεόπολη και είκοσι επτά χιλιομέτρων από το Γύθειο, το Λιμένι είναι ένας από τους ομορφότερους οικισμούς της περιοχής.
Σαν σκηνικό από ταινία, το Λιμένι συνδυάζει την αυστηρότητα που χαρακτηρίζει όλη τη Λακωνική Μάνη με την υπέροχη, σχεδόν διάφανη, θάλασσα που φτάνει ως τα σπίτια. Πέτρινα κι αυτά, κάνουν ακόμα πιο έντονη την εναλλαγή των χρωμάτων: καφέ και γκρι της πέτρας και του τοπίου, γαλάζιο του νερού και του ουρανού.
Καλά προστατευμένος μέσα σε όρμο, ο οικισμός είναι καθηλωτικός με τις αυστηρές γραμμές του και τις εκθαμβωτικές μέσα στη λιτότητά τους γωνιές του.
Μέσα στον όρμο υπάρχουν ελάχιστα σημεία αμμουδιάς, για όσους κάνουν τις βουτιές τους, καθώς βράχοι, μέσα και έξω από το νερό, επιβεβαιώνουν την άγρια ομορφιά του τοπίου.
Οι περισσότεροι επιλέγουν τη μεγάλη παραλία ανάμεσα στο Νέο Οίτυλο και το Καραβοστάσι.
Το Λιμένι ήταν παραδοσιακός οικισμός των Μαυρομιχαλαίων και στην περιοχή βρίσκεται τόσο ο τάφος όσο και προτομή του μανιάτη Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Αφεθείτε στη γοητεία της Λακωνικής Μάνης και αδράξτε την ευκαιρία για να εξερευνήσετε την περιοχή γύρω από το Λιμένι. Το Γύθειο, το σπήλαιο Διρού, η πανέμορφη Βάθεια, η επιβλητική Αρεόπολη είναι μερικά από τα μέρη που αξίζουν μια στάση.
Παλιά πέτρινα σπίτια ισορροπούν ριψοκίνδυνα πάνω σε μια λωρίδα γης ανάμεσα στην άγρια θάλασσα και την απότομη πλαγιά με τα λίγα ψηλόκορμα κυπαρίσσια.
Το Λιμένι σε συλλαμβάνει σχεδόν αδιάβαστο, καθώς κατηφορίζεις το δρόμο που συνδέει το Οίτυλο με την Αρεόπολη.
Εμφανίζεται μπροστά σου ξαφνικά, ξεπροβάλλοντας μέσα από ένα μικρό όρμο και είναι το επίνειο της Αρεόπολης.
Εδώ δεσπόζει το τετραώροφο πυργόσπιτο των Μαυρομιλαχαίων με τα τοξωτά ανοίγματα. Ο οικισμός, άλλωστε, ήταν η γενέτειρα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που κήρυξε την επανάσταση στη Μάνη το Μάρτιο του 1821.
Τριγύρω, πέτρες που πάνω τους έχει ξεραθεί το αλάτι της θάλασσας και πυργόσπιτα από γκρίζα πέτρα χτισμένα πάνω στα δυσδιάκριτα όρια στεριάς και θάλασσας.
Καθόμαστε στα λαξευμένα από τα κύματα ανισόπεδα πεζούλια και βγάζουμε τα παπούτσια μας. Τα γλυκά νερά που έρχονται από τις υπόγειες σπηλιές και ανακατεύονται με τη θάλασσα είναι ακόμα κρύα για βουτιές.
Το Λιμένι ήταν η έδρα και το λιμάνι των Μαυρομιχαλέων και σύμφωνα με την παράδοση ο Γ. Μαυρομιχάλης (παππούς του Πετρόμπεη) παντρεύτηκε μια νεράιδα που συνάντησε σε απόμερη παραλία.
Με αυτό το γεγονός εξηγούσαν οι ντόπιοι και την εκπληκτική ομορφιά των Μαυρομιχαλέων που τους θεωρούσαν νεραϊδογέννητους
Μη χάσετε
Aκόμη και αν τριγυρίσετε για να γνωρίσετε και τη γύρω περιοχή όπως τους οικισμούς Νέο Οίτυλο, Καραβοστάσι και Οίτυλο, μη ξεχαστείτε. Επιστρέψτε για να δείτε το ηλιοβασίλεμα που έχει καταπληκτικό κόκκινο χρώμα.
Καθίστε σε ένα από τα πέτρινα πεζούλια και ξεχάστε για λίγο το έξυπνο κινητό σας ή τη φωτογραφική μηχανή σας. Το post με hashtag #bestsunset μπορεί να περιμένει.
