του Δημήτρη Σταθόπουλου Ταξιδιωτικός Συντάκτης, voltarw.blogspot.com
Τα ύψη κόβουν την ανάσα! Η θέα επίσης! Ο άνθρωπος γίνεται έρμαιο της δύναμης της φύσης. Βρισκόμαστε στο Ζαγόρι. Εδώ που θα μπορούσε να πει κάποιος ότι έρχεσαι πιο κοντά με το Θεό... Κυριολεκτικά! Η ανυπέρβλητη δύναμη του φαραγγιού, οι πετρόχτιστοι οικισμοί, τα δάση.
Το αεροπλάνο πετάει πάνω από τα Ιωάννινα, και προσεγγίζει το αεροδρόμιο της πόλης. Η θέα της λίμνης με το νησάκι της, αποτελούν αδιαμφισβήτητα στοιχεία της ιδιαίτερης γωνιάς της χώρας. Αφήναμε πίσω μας το οροπέδιο των Ιωαννίνων με κατεύθυνση το γνωστό σε όλο τον κόσμο Ζαγόρι, όταν είδαμε το τοπίο να αλλάζει. Κάθε στροφή του δρόμου, αποκαλύπτει και μία ανέγγιχτη ομορφιά, μία αυθεντική εικόνα. Κατεύθυνσή μας η Αρίστη, στο Δυτικό Ζαγόρι. Το κεφαλοχώρι, όπως συνήθιζαν να το αποκαλούν, με την απρόσκοπτη θέα στις πλαγιές της Αστράκας, την όμορφη πλατεία με τα παραδοσιακά καφενεία και ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία της χώρας, το Aristi Mountain Resort & Spa. Εκεί, κοντά και το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας, χτισμένο το 1579, στην άκρη του βράχου, πάνω από το ποτάμι και τη γέφυρα στον ποταμό Βοϊδομάτη.
Ξυπνάς νωρίς! Είναι σαν να μην θέλεις να αφήσεις το χρόνο να περάσει. Θες να δεις πολλά πράγματα σε όσο χρόνο έχεις. Άφησα τα ζεστά παπλώματα, δοκίμασα το πρωινό με τα τοπικά προϊόντα και βγήκα για το χωριό. Στην πλατεία, συνάντησα την κυρία Κατερίνα. «Σε περιμένω για καφέ! Να πούμε τα νέα μας» μου είπε, σαν να γνωριζόμασταν χρόνια. Μετά από λίγο βρισκόμουν σε ένα χώρο που είχε βγει από το... ντουλάπι! Ξέρετε αυτό της ιστορίας! Ο τηλεφωνικός κατάλογος, απαραίτητο στοιχείο του χώρου. Η διάταξη των τραπεζιών τέτοια που αργότερα που θα έρθει κόσμος, θα γίνουν όλοι μία παρέα. «Πως πίνεις τον καφέ σου;» Ένας απίθανος ελληνικός με καϊμάκι και κουλουράκια. Χειροποίητα. «Δεν έφυγα ποτέ από το χωριό. Δεν παντρεύτηκα. Έμεινα εδώ με τα αδέρφια μου και δούλευα το καφενείο. Αυτό είναι όλη μου η ζωή», λέει η κυρία Κατερίνα, με τόνο φωνής που υποδηλώνει περηφάνια. Πέρασε η ώρα με ιστορίες από τα παλιά. Κάποιες ευχάριστες, κάποιες δυσάρεστες, αλλά αληθινές!
Το ραντεβού για το ποτάμι, είχε κλειστεί μπροστά στο Aristi. Οι άνθρωποι της Alpine Zone, μας περίμεναν με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Βρήκαμε τις στολές... στα μέτρα μας. Είχε ακόμη και για παιδάκια! Ντυθήκαμε και επιβιβαστήκαμε στα τζίπ. Όπως μας ενημέρωσαν η διαδρομή μας θα ξεκινούσε από τη γέφυρα της Αρίστης και θα φτάναμε στον πυρήνα του Εθνικού δρυμού του Βίκου, στη γέφυρα της Κλειδωνιάς. Χρειάστηκαν περίπου 15 λεπτά για να μας μάθουν τα βασικά. Πως κάνεις κουπί. Πώς σταματάει η βάρκα... και άλλα τέτοια. Στην αρχή, στη θεωρία δηλαδή, σου φαίνονται όλα λίγο δύσκολα. Μπήκαμε στη βάρκα και κάναμε practice. Εντάξει το έχουμε! Η βόλτα μας ξεκίνησε κρατώντας γερά το κουπί ακολουθώντας τις οδηγίες του Νίκου, του αρχηγού της βάρκας μας, πιστοποιημένου οδηγού. Ένιωθες μία ασφάλεια, καθώς η παρουσία του εκεί, απομάκρυνε οποιαδήποτε κακοτοπιά. Έγινε πολύ διασκεδαστικό. Μέχρι και ο μικρός της παρέας μας, ένα παιδάκι ούτε 10 ετών, χρησιμοποιούσε το κουπί...Το απολάμβανε! Περίπου...
Υπήρχαν στιγμές που δεν πίστευα ότι βρισκόμουν εκεί. Αφήναμε για κάποια διαστήματα το νερό κυλάει τη βάρκα μας. Έτσι όπως η φύση έχει ορίσει. «Είμαστε στο πιο κρύο, αλλά και το πιο καθαρό ποτάμι της Ευρώπης» μας είπε ο αρχηγός μας και συνέχισε δίνοντας μας πληροφορίες για την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Έβλεπες στα μάτια όλων την ηρεμία, τη χαρά. Νομίζω δεν πιστεύαμε αυτό που ζούσαμε. Περνούσαμε πολύ κοντά από το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, όταν κάναμε μία μικρή στάση. Μετά από 2 ώρες και κάτι, φτάσαμε στην Κλειδωνιά, και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το είχαμε ευχαριστηθεί. Θα το ξαναέκανα ευχαρίστως.
Η μέρα ήταν εξαιρετική και το μεσημεριανό, σερβιρίστηκε στην αυλή του Aristi. Τοπικές γεύσεις δοσμένες μέσα από το δημιουργικό μάτι του σέφ του ξενοδοχείου και του βραβευμένου εστιατορίου Salvia. Η συζήτησε έφτασε στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, και με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, πληροφορηθήκαμε για κάτι πολύ ξεχωριστό που συμβαίνει, στον έτσι και αλλιώς ξεχωριστό τούτο τόπο. Ακούει στο όνομα ΖΕΝ. Είναι το Zagori Excellence Network. Πρόκειται για ένα δίκτυο επιχειρήσεων οι οποίες δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή του Ζαγορίου και έχουν ως κοινό στόχο την ενίσχυση της περιοχής και την προώθηση της ως δυναμικό τουριστικό προορισμό, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ιδιωτική πρωτοβουλία, και διέπεται από την κοινή στρατηγική αλληλεπίδρασης με στόχο την προώθηση του τουριστικού προϊόντος της ευρύτερης περιοχής, τη θετική συμβολή στην οικονομία της τοπικής κοινωνίας και την εξασφάλιση αμοιβαίων οφελών για τα μέλη του καθώς και τη βελτίωση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών προς τους επισκέπτες.
Μάλιστα πολύ πρόσφατα και πέρα από τις τουριστικές επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο δίκτυο, εντάχθηκε και το Τhe North Face Zagori Mountain Running. Διαμονή, φαγητό, άθληση, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον πετυχημένο συνδυασμό ανάδειξης μίας περιοχής. Η εξέλιξη αυτή, ήταν αποτέλεσμα μίας ευρύτερης συνεργασίας, καθώς το 2014, το ΖΕΝ, ήταν θεσμικός υποστηρικτής του αγώνα ενώ προσκάλεσε και φιλοξένησε δημοσιογράφους- αθλητές από το εξωτερικό και συγκεκριμένα το Ισραήλ στο πλαίσιο της ενίσχυσης της στρατηγικής απόφασης των διοργανωτών του αγώνα για ενδυνάμωση της εξωστρέφειας του.
Σας αφήνουμε λοιπόν, με τις καλύτερες εντυπώσεις, από μία περιοχή που έχει καταφέρει να αναδείξει τη συνεργασία ως βασικό μοχλό ανάπτυξης και υπερπήδησης όλων των ενδεχόμενων αγκυλώσεων που παρατηρούνται στη τοπική ανάπτυξη.
